Als kind was ik erg nerveus om mij in nieuwe groepen te mengen. Gelukkig had ik een broertje die dat minder spannend vond. Als we bij de speeltuin kwamen en ik wilde graag mee spelen stuurde ik hem altijd voorop in de strijd. Nu meer dan 20 jaar later betrap ik mijzelf op hetzelfde patroon. Er is een event, een meeting met nieuwe collega’s, een vol restaurant en ik wordt in het begin wat nerveus om erin te stappen.
Tegenwoordig krijg ik er een kleine glimlach van want ik zie mij als kind ergens binnen komen. Door hier bewust van te zijn heeft het kind zich kunnen ontwikkelen en kijkt het nu uit naar nieuwe avonturen.
Zo zijn er nog veel situaties waar we onbewust vanuit ons kind zijn op reageren. Denk aan een discussie of een nieuwe uitdaging die voor je neus staat. Maar ook als wij ziek zijn en niet lekker in ons veld zitten, is er iets met het kind zijn niet in balans. Vaak verbieden wij onszelf om nog kind te zijn of om naar ons innerlijke kind te luisteren. Want nu zijn wij volwassen en nu weten wij het beter.
Misschien denk je dat je met zulke excuusjes jezelf niet hoeft aan te kijken. Zo makkelijk kom je er niet vanaf! Bij de volgende uitdaging, ontwikkeling, tegenslag of ervaring; vraag jezelf af hoe jij als kind met deze situatie zou omgaan, wat heeft jou innerlijke kind op dat moment nodig?
Geniet van de vrijheid en het speelse van kind zijn!